Ээжийн ээмэг

Ээжийн ээмэг

Хаяа би Ижийнхээ ээмгийг зүүдэг
Хамгийн сүүлд Ижий минь энэ ээмгийг зүүдэг байсан
Ижий минь нас тогтсон сайхан залуу насандаа
Идэр сайхан балчир хүүгийнхээ хойноос
Энэ хорвоод баршгүй сэтгэлийн гомдолд нирэгдэж
Элгэн үрс биднийгээ орхин бурханы оронд одсон
Тиймээ, хатуу хорвоог ганцаараа туулж барахад
Танхил хань хажууд үгүй аль эрт үүрд одсон
Хайрлан өсгөсөн эцэг эх нь бас одсон
Харилцан түвшилцэх хамаатан үгүй
Цорын ганц бие амьдралын нугачаанд
Цогтой галтай гашуунтай замыг сөрсөөр
Хаттай эхийн чанраар даван туулсан ч
Хатуу гэхэд дэндүү хатуу хорвоо ирэхэд
Гомдоод дийлэшгүй зүрх эмтэрч
Гэмшээд баршгүй элэг нь навс унасан
Сүүлчийн удаагаа хэдэн үрсээ бүлтэлцэж байхыг хараад
Сүүн сэтгэлээрэй өрөвдөн биднийгээ нэг нэгээр нь харж
Амь тавиж байгаагаа яахан мэдэв
Амь тариа хийхийг хуруугаарай зааж
Амьсгаа нэг авч арга барж байхыг нь би харсан
Амгалан байлгахын тулд амь тариа хийсэнгүй
Толгойгоо дохин Ижийхээ өөдөөс хархад
Түүндээ итгэн муухан мишээгээд
Тухлан нүдээ анин санаа алдсан
Сүүлчийн замдаа үрсээ тойруулаад
Сургаал захиасаа хэлж чадахгүй ч
Үрсээ хараад том болсныг мэдэрсэн байх
Үргэлж сайн яваарай гэж ерөөсөн байх
Сэтгэлдээ шулуудсан харцаар биднийгээ хараад
Сүнс нь холдож байхыг нь би мэдэрсэн
Ижий минь биднийг эрх биш бурханы орноос харж ивээдэг байх
Ижилдэн түшигтэй амьрах ухааныг минь заасан
Ижийгээ би үгүүлэхээрээ ээмгийг нь хаяа зүүдэг
Ирэх шиг л болж дотор нэг л өег болчихдог.

С.Үзмээ 11.20.2019